بررسی توزیع مکانی و دسترسی به پارک‌های شهر خرم‌آباد با استفاده از روش تحلیل شبکه‌ و بافرینگ‌‌

نوع مقاله : مقاله کامل علمی پژوهشی

نویسندگان

1 دانش‌آموخته ‌ارشد جنگلداری، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه لرستان، لرستان، ایران،

2 دانشیار ،گروه جنگلداری، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه لرستان، لرستان، ایران،

3 استادیار گروه جنگلداری، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه لرستان، لرستان، ایران،

4 دانشجوی دکتری گروه جنگلداری، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه لرستان، لرستان، ایران

چکیده

سابقه و هدف: امروزه عدالت اجتماعی بیش از هر موضوعی در مدیریت شهری اهمیت دارد. از دیدگاه عدالت اجتماعی یکی از اهداف مهم برنامه ‌ریزی شهری، دسترسی و بهره‌مندی عادلانه همه شهروندان به کاربری‌‌ها و خدمات عمومی است. پارک‌های شهری به عنوان بخش مهمی از فضای سبز توانایی ارایه خدمات متنوع محیط زیستی، اجتماعی و تفریحی به شهروندان را دارند. مکان‌ یابی پارک‌ها به عنوان بخشی از فضای سبز باید به گونه‌ای باشد که در سطح شهر توزیع عادلانه‌ای را فراهم کنند. توزیع مناسب باعث می‌شود که تمامی شهروندان به راحتی به آنها دسترسی داشته باشند و از خدمات ارایه شده توسط آنها بهره‌مند شوند. این تحقیق با هدف بررسی توزیع مکانی پارک‌‌های شهری خرم‌آباد صورت گرفته است.
مواد و روش‌ها: برای انجام تحقیق ابتدا نقشه مناطق سه گانه شهر خرم آباد و همچنین نقشه پارک‌های موجود تهیه شد. این نقشه با استفاده از تصاویر گوگل ارث اعتبارسنجی و به روز رسانی شد. سرانه پارک‌های شهر بر اساس نسبت مساحت آنها به جمعیت هر کدام از مناطق سه گانه شهری محاسبه شد. برای بررسی توزیع مکانی از دو روش تحلیل شبکه و تحلیل بافرینگ در محیط سامانه اطلاعات جغرافیایی استفاده شد. جهت مقایسه مناطق مختلف محدوده مورد مطالعه از لحاظ میزان سرویس ‌دهی پارک‌‌ها از دو شاخص نسبت محدوده سرویس ‌دهی و نسبت جمعیت تحت پوشش خدمات پارک استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج تحقیق نشان داد که مناطق یک، دو و سه شهر خرم آباد به ترتیب دارای سرانه معادل 76/1، 37/1و 76/2 متر مربع می-باشند. در تحلیل ساده بافرینگ مساحت سرویس‌ دهی پارک‌های شهری 87/1693 هکتار یا حدود 47 درصد و مجموع سرویس ‌دهی در تحلیل شبکه 06/845 هکتار یا حدود 23 درصد مساحت شهر به دست آمد. میزان منطقه تحت پوشش در روش تحلیل شبکه به عنوان منطقه تحت سرویس دهی واقعی پارک‌ها، حدودا نیمی از سرویس‌ دهی محاسبه شده در روش بافرینگ است. اختلاف بین قابلیت سرویس‌دهی واقعی و انتزاعی در دو روش تحلیل شبکه و بافرینگ، نشان دهنده توزیع نامناسب پارک‌های شهری و لزوم توجه به این امر در طراحی‌های جدید است.
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه نشان داد که پارک‌های شهری در شهر خرم ‌آباد علاوه بر وسعت پایین نسبت به جمعبت، به طور نامناسب در رابطه با جمعیت و تراکم توسعه، توزیع شده ‌اند. وضعیت موجود بیانگر عدم عدالت اجتماعی از نظر توزیع پارک‌های شهری به عنوان یک فاکتورمحیط زیستی است که لازم است در برنامه‌های مدیریت شهری، علاوه بر تلاش برای افزایش سرانه، توزیع عادلانه آن در سطح شهر نیز مورد توجه قرار گیرد

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Studying spatial distribution of urban parks of Khoramabad city using Network Analysis and Buffering Analysis

نویسندگان [English]

  • Zahra Hoshyari 1
  • Rahim Maleknia 2
  • Hamed Naghavi 3
  • Sahar Barazmand 4
1 Lirestan University
2 Forestry Department, Lorestan University
3 Lorestan University
4 Lorestan University
چکیده [English]

Background and objective: Today, social equality is more important than any issue in urban management and can affect all aspects of citizens' lives. From the perspective of social equality one of the most important goals of urban planning is access and efficiency fair of all citizens to public services. Urban Parks as an important part of urban green spaces can provide citizens with variety of environmental, social and economic products and services. The well- distributed urban parks are integral part of cities that citizen can access to and benefit from them. This project was conducted to studying spatial distribution of urban parks of Khoramabad city using network analysis and buffering,
Material and methods: the analysis was conducted using the maps of three districts of city and urban parks. The spatial distribution of parks in the three districts was evaluated in terms of serviceability indices including service area ratio, service population ratio, and service floor area ratio.
Results: The results showed that per capita urban park areas for 3 districts are 1.76, 1.37 and 2.76 m2, respectively. The simple analysis buffering service area of urban parks was 1693/87 hectares which covers about 47/51% of the total city and total service network of urban parks was 845/06 hectares (approximately 23/7% of the city) that about half of servicing area of the buffering method.
Conclusion: the results of this study showed that city parks in Khorramabad are poorly distributed in relation to population, land use and density of development. This poor distribution must be considered in future plans in urban parks management.
Background and objective: Today, social equality is more important than any issue in urban management and can affect all aspects of citizens' lives. From the perspective of social equality one of the most important goals of urban planning is access and efficiency fair of all citizens to public services. Urban Parks as an important part of urban green spaces can provide citizens with variety of environmental, social and economic products and services. The well- distributed urban parks are integral part of cities that citizen can access to and benefit from them. This project was conducted to studying spatial distribution of urban parks of Khoramabad city using network analysis and buffering,
Material and methods: the analysis was conducted using the maps of three districts of city and urban parks. The spatial distribution of parks in the three districts was evaluated in terms of serviceability indices including service area ratio, service population ratio, and service floor area ratio.
Results: The results showed that per capita urban park areas for 3 districts are 1.76, 1.37 and 2.76 m2, respectively. The simple analysis buffering service area of urban parks was 1693/87 hectares which covers about 47/51% of the total city and total service network of urban parks was 845/06 hectares (approximately 23/7% of the city) that about half of servicing area of the buffering method.
Conclusion: the results of this study showed that city parks in Khorramabad are poorly distributed in relation to population, land use and density of development. This poor distribution must be considered in future plans in urban parks management.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Urban forest
  • Access to parks
  • Social equality
  • environmental services
1.Cuentas, E.I. 2017. GIS- based analysis of socio-economic variation in accessibility to green space in Barcelona, Spain. Master's thesis. Universidade Nova de Lisboa.
2.Fataee, M., Kazemi, M., Myrzaee, N., and Khosravy, K. 2015. Investigation and analysis of spatial and spatial distribution of parks in Kohdasht city. National Conference on Architecture, Civil Engineering and Physical Development. Pp: 1-10. (In Persian)
3.Fatahi, A., Kaabi, H., and Lahijanzadeh, A. 2014. Survey of per capita green space and its spatial distribution in eight districts of Ahwaz. The 7th National Conference and Exhibition of Environmental Engineering.
4.Hasanpor, S., Sharify, A., and Bafoghy, M. 2016. Application of the network analysis process technique in the location of new parks (case study: District 3 of Ahwaz). Geography and Urban-Regional Design. 2: 34-17. (In Persian)
5.Ghanbari, A., and Ghanbari, M. 2011. Assessing spatial distribution of Tabriz parks by GIS (compared network analysis and buffering). Geography and Environmental Planning J. 50: 2. 223-240. (In Persian)
6.Ghorbani, R., Pourmohammadi, M.R., and Beheshti rouy, B. 2011. An Analysis on urban park typology in the cities of East Azerbaijan province, with using the "Galen Cranz" model. Urban-Regional Studu and Research J. 8: 3-6. (In Persian)
7.Gold, S.M. 1973. Urban recreation planning. International Journal of Environmental Studies 10: 2. 173-180.
8.Karami, O., Maleknia, R., and Piran, H. 2014. An integrated GIS-based analytic network process to land suitability evaluation for forest park location, case study: Badreh country, Ilam, Iran. Advanced in Environmental Biology.8: 2. 342-350.
9.Li, H., and Liu, Y. 2016. Neighborhood socioeconomic disadvantage and urban public green spaces availability: A localized modeling approach to inform land use policy. Land Use Policy.57: 470-478.
10.Macedo, J., and Haddad, M.A. 2015. Equitable distribution of open space: Using spatial analysis to evaluate urban parks in Curitiba, Brazil. Environment and Planning B Planning and Design. 43: 6. 1-22.
11.Mohammadi, J. 2002. Analysis of spatial dispersion and location of urban green space in the 2nd district of Tabriz. Master's thesis. Shahid Beheshti University. (In Persian)
12.Niu, Q., Wang, Y., Xia, Y., Wu, H., and Tang, X. 2018. Detailed assessment of the spatial distribution of urban parks according to day and travel mode based on web mapping API: A case study of main parks in Wuhan. International J. of Environmental Research and Public Health. 15: 1-14.
13.Oh, K., and Jeong, S. 2007. Assessing the spatial distribution of urban parks using GIS. Landscape Planning. 82: 25-32.
14.Rouhi, M., Monfared, M.R., and Forsat, M. 2017. Measuring public satisfaction on urban parks (A case study: Sari city). J. of History Culture and Art Research. 5: 4. 457-473.
15.Salehi, E., Ramezani mehreyan, M., Afrasebi, H., Dawoodi, M., and Basiry mozhdehi, R. 2013. Assessing the spatial distribution of urban parks using network analysis (Case study: Tehran, Iran). Urban Management. Pp: 185-196.
16.Teimouri, R., Rostaii, Sh., Akbaryzamani, A., and Ahadnezhad, M. 2010. Spatial-spatial appropriateness of urban parks using GIS (Case study: district parks in district 2 of Tabriz municipality). Geographic Space Quarterly. 30: 137-168.
17.Varesy, H., Taghwaee, M., and Sharefie, N. 2015. Spatial analysis and optimization of urban green spaces (Case study: Najaf Abad city). J. of Urban Planning Research. 6: 21. 72-51.
18.Votsis, A. 2017. Planning for green infrastructure: The spatial effects of parks, forests, and fields on Helsinki's apartment prices. Ecological Economics. 123: 279-289.
19.Yuan, Y., Xu, J., and Wang, Z. 2017. Spatial equity measure on urban ecological space layout based on accessibility of socially vulnerable groups - A case study of Changting, China. Sustainability. 9: 1-20.