اثر غلظت‌های مختلف ایندول‌بوتیریک‌اسید و نوع بستر کاشت بر ریشه‌زایی قلمه‌های ارس مای مرز در چهار فصل Juniperus Sabina

نوع مقاله : مقاله کامل علمی پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکترای علوم باغبانی دانشگاه لرستان

2 عضو هیئت علمی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، دانشکده تولیدات گیاهی، گروه علوم باغبانی

3 عضو هیات علمی دانشگاه لرستان

4 عضو هیأت علمی دانشگاه لرستان، دانشکده کشاورزی، گروه علوم باغبانی

چکیده

سابقه و هدف: گونه مای‌مرز Juniperus Sabina یکی گونه‌های ارزشمند در ارتفاعات استان گلستان و از جمله ارکان اصلی اکوسیستم‌های طبیعی جنگل‌های کوهستانی ایران به شمار می‌رود. نقش حفاظتی گونه های مختلف ارس ایران به خصوص فنوتیپ خوابیده در مدیریت احیای جنگل ها، و مدیریت آب مناطق بسیار ارزنده است. اغلب پایه‌های این درختان در حال حاضر در سخت‌ترین شرایط زیستی، برای حفظ آنچه از بقا و محدودیتشان باقی مانده، تلاش می‌کنند. لذا لازم است در جهت تشخیص روش‌های حفظ و تکثیر این گیاهان تحقیقات بیشتری صورت پذیرد.
مواد و روش‌ها: جهت تشخیص بهترین فصل و بستر و تیمار مناسب جهت تکثیر این گیاه از طریق قلمه، تیمار هورمونی ایندول بوتیریک اسید (در 5 سطح 0، 1000، 2000، 4000 و 8000 پی پی ام) در چهار بستر پرلیت، پرلیت-کوکوپیت (1:1)، پوکه معدنی و بستر ریشه‌زایی مخلوط (ترکیبی از ماسه، پرلیت، کوکوپیت، ورمی‌کمپوست و پیت ماس) و در چهار فصل سال بر روی قلمه‌های این گیاه با طول 15 سانتی‌متر صورت گرفت. آزمایش شامل سه تکرار و هر تکرار شامل 9 قلمه بود. هدف آزمایش انتخاب بهترین فصل و بستر و تیمار مناسب جهت تکثیر این گیاه بود. در پایان هر فصل، درصد ریشه‌زایی، طول، تعداد، وزن تر و وزن خشک ریشه‌ها در هر بستر و تیمار ثبت شد.
یافته ها: نتایج نشان داد بهترین فصل ریشه‌زایی برای قلمه‌های گیاه ارس مای مرز، فصل بهار و بهترین بستر، بستر پرلیت کوکوپیت بوده است. بهترین تیمار با بیش از 50% ریشه‌دهی، در فصل بهار و در سطوح 4000 و 1000 پی‌پی‌ام بوده است. کمترین میزان ریشه‌دهی قلمه‌های ریشه‌دار شده در فصل زمستان با کمتر از 2% در همه تیمارهای مورد استفاده بوده است. بیشترین تعداد ریشه در فصل بهار و در سطح 2000 پی‌پی‌ام مشاهده شد. در بین بسترها، بیشترین تعداد ریشه در بستر ریشه‌زایی و پرلیت کوکوپیت و کمترین تعداد در بستر پوکه معدنی مشاهده شد. بیشترین طول ریشه بدون اختلاف معنی‌دار در بسترهای پرلیت-کوکوپیت، پرلیت و بستر ریشه‌زایی و در بین فصول مختلف، در فصل بهار مشاهده شد. همچنین بیشترین وزن تر و خشک ریشه‌ها در فصل بهار مشاهده شد و در بین بسترهای مختلف بیشترین میزان وزن تر در بستر ریشه‌زایی و بیشترین میزان وزن خشک ریشه-ها در بستر پوکه معدنی مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: بنابراین می‌توان نتیجه‌گیری کرد که جهت تکثیر قلمه های ارس مای مرز، بهترین فصل، فصل بهار می باشد که بهترین نتیجه را به همراه داشته است. همچنین ایندول بوتیریک اسید تنظیم کننده رشد موثر برای تکثیر ارس مای مرز می باشد. بهترین تیمار با بیش از 50% ریشه‌دهی، در فصل بهار و در سطوح 4000 و 1000 پی‌پی‌ام در بستر پرلیت‌کوکوپیت بوده است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The effect of various levels of indole butyric acid and substrate on the rooting of Maymars cuttings in 4 seasons -Juniperus Sabina

نویسندگان [English]

  • Maliheh Abshahi 1
  • Hossein Zarei 2
  • Bahman Zahedi 3
  • Abdolhossein Rezaei Nejad 4
1 PhD student of horticulture in Lorestan university
2 Faculty member of Gorgan University of Agricultural Sciences and Natural Resources, Collage of Plant Production, Horticultural Department
3 Scientific member of Lorestan university
4 Faculty member of Lorestan University, Collage of Agriculture, Department of Horticulture
چکیده [English]

Background and objectives: Native juniper of Maymars is one of the valuable species in Mountainous forests of Golestan province and is one of the main pillars of natural ecosystems of Iran’s mountainous forests. At the moment most of these trees have the hardest biological conditions and they try to be survived. So it is needed to practice to find the protection and propagation ways to keep this plants.

Material and methods: To recognize the best season and substrate, and also proper treatment to root the cuttings of Maymars, recent experiment was done with 5 levels of indole butyric acid (0, 1000 ppm, 2000 ppm, 4000 ppm & 8000 ppm) in 4 substrates contained perlite, perlite-cocopite (1:1), Pumice and rooting substrate (combination of sand, perlite, cocopeat, vermicompost and peat moss) and 4 seasons of year on Maymars cuttings with length 15 cm. The experiment was done in 3 replications, and each one contained 9 cuttings. The aim of the experiment was finding the best season; substrate and natural treatment to asexual propagate of this plant (cutting). At the end of each season, rooting percentage, root length, root numbers, fresh and dry weights of roots in each substrate and treatment were registered.

Results: The result showed that the best season for rooting the Maymars cuttings is spring and the best substrate is perlit cocopeat (1:1). The best rooting between all treatments was related to level 4000 and 1000 ppm of indole butyric acid in spring with more than 50% rooting. Lowest amount of rooting was related to all treatments of winter with fewer than 2%. Highest number of roots was seen in spring and level of 2000 ppm of indole butyric acid and also in perlit - cocopeat substrates (1:1) and the fewest one was seen in pumice substrate. Maximum root length was seen in spring and it should be mentioned that between all substrates, the best ones were perlit – cocopeat, perlite and rooting substrate without any significant difference. Highest amount of root fresh and dry weight was resulted in spring. And also highest amount of root fresh weight was found in rooting substrate. On the other hand, highest amount of root dry weight was seen in pumice substrates as well.

Conclusion: So it can be concluded that to propagate Maymars cutting, spring is the best season with the best result of rooting. Also indole butirice acid is effective Plant Growth Regulator to propagate Maymars juniper. The best rooting between all treatments was related to level 4000 and 1000 ppm of indole butyric acid in substrate of perlit cocopeat (1:1) in spring with more than 50% rooting.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Maymars
  • Season
  • Plant substrate
  • Treatment

مراجع

1. Ahmadinejad, A., Omidvar, A., Rafighi, A., and Masteri Farahani, M. 2011. Properties of
nano-zinc oxide and nano- titanium oxide and their applications to improve the strength of
wood. Gorgan, J. of Wood and Forest Science and Technology. 17: 3.41-50. (in persian),
2010. Standard method of determining the leachability of wood preservatives E 97  11 .
In:Annual Book of AWPA Standards. AWPA, Birmingham, AL, Pp: 336e338.
3. Clausen, C.A. 2007. Nanotechnology: implications for the wood preservation industry. In:
International Research Group on Wood Protection, Stockholm, Sweden, IRG/WP/07e30415,
15p.
4. Ding, X., Meneses, M.B., Albokhari, M.S., Richter, L.D., Matuana, M.L., and Heiden, A.P.
2013. “Comparing Leaching of different Copper Oxide Nanoparticles and Ammoniacal
Copper Salt from Wood”. Macromolecular Materials and Engineering Journals. Pp:
1343  1335 .
5.Heiden, P., et al. 2011. "Nanotechnology: A NovelApproach to Prevent Biocide
Leaching."46-48.
6. Lykidis, C., Mantanis, G., Adamopoulos, S., Kalafata, K., and Arabatzis, I. 2013. Effects of
nano-zinc oxide and zinc borate impregnation on brown rot resistance of black pine
(Pinusnigra L.) wood. Wood Mater. Sci. Eng., 8: 242-244.
7. Mantanis, G., et al. 2014. "Evaluation of mold, decay and termite resistance of pine wood
treated with zinc and copper-based nanocompounds." International Biodeterioration and
Biodegradation (90): 144  140 .
8. Mantanis, G., and Jones, D. 2012. Innovative modification of wood with nanoparticulate
treatment. In: proc, of the 6th European conference on wood modification, Pp: 447- 453.
9. Matsunaga, H., Kiguchi, M., and Evans, P. 2007. Micro-distribution of metal in wood treated
with a nano  copper wood preservative. IRG on Wood Protection Doc. No. IRG/WP 07-
40360.
10. Mohebbi, B. 2003. Modified wood and lignocellulosic materials and their technologies.
Tehran, First National Conference on Processing and Applications of Cellulose. 405-408. (in
persian)
11. Omidvar, A. 2009. Wood-polymer composite. Gorgan Univ. Press, 127p. (In persian)
12. Omidvar, A., and Abdolmaleki, J. 2002. Preparation of wood-polymer of Tabrizi Populus
with styrene monomers on the direct heating method. Gorgan, J. of Wood and Forest Science
and Technology. 9: 4.128-134. (in persian)
13. Omidvar, A., and Ruddick, J. 2004. The influence of low styrene content on the decay
resistance of an aspen wood-polymer composite, Forest Prod. J. 54(10): 57-58.
14. Parsapajouh, D., Faezipour, M., Taghiyareh, H. 1996. Industrial Timber Preservation.
Tehran univ. press, 657p. (in persian)
15. Rashmi, R., Devi, K., and Tarun, K. 2012. Effects of Nano- ZnO on Thermal, Mechanical,
UV Sta Physical Properties of wood polymer composites. Department of chemical sciences,
Tazpur University, Napalm 744028  , India, Pp: 3870-3880.
16. Schneider, M.H., Phillips, J.G. 2000. Physical properties of wood-polymer composites.
Journal of Forest Engineering. 11: 1, 83-89.
17. Zhang, Y., Wu, Y., Chen, M., and Wu, L. 2009. Fabrication method of TiO  2 SiO2 hybrid
capsules and their UV protective property. Vol 353, Pp: 216-225.
پژوهش‌های علوم و فناوری چوب و جنگل
دوره 25، شماره 1
خرداد 1397
صفحه 101-116

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار